CD

Gęstość zapisu informacji na krążkach CD-ROM jest stała. Z uwagi na fakt, że długość ścieżki z danymi zmienia się w zależności od promienia, szybkość obrotowa musi się również zmieniać, aby w określonym przedziale czasu do komputera dostarczyć tę samą porcję informacji. W tradycyjnych odtwarzaczach płyt kompaktowych zmienna prędkość obrotowa nie stanowiła żadnego problemu. W celu zapewnienia przetwornikowi cyfrowo-analogowemu stałego strumienia danych wynoszącego 150 KB/s, płyta CD była odtwarzana z coraz mniejszą prędkością obrotową (dane zapisywane są od środka do brzegu nośnika). Podczas "skoku" do utworu leżącego bliżej środka płyty, obroty czytnika musiały zostać wyraźnie zwiększone.
Sprawa nieco się komplikuje w przypadku płyt CD-ROM, ponieważ znacznie częściej odczytuje się pojedyncze bloki danych, a nie całe sekwencje występujących po sobie bitów. Napęd musiałby więc stale zwiększać lub zmniejszać swoją szybkość, co powodowałoby znaczne obciążenie silnika i byłoby bardzo czasochłonne. Z tego też względu czytniki CD-ROM wykorzystują obecnie różne techniki. Najbardziej popularna bazuje na odpowiedniej kombinacji stałej prędkości kątowej (CAV) i stałej prędkości liniowej (CLV). Najlepsze rezultaty przynosi jednak rozwiązanie o nazwie Full Constant Angular Velocity, czyli mechanizm zapewniający stałą prędkość kątową. Przy takim odczycie szybkość transmisji jest wprawdzie zmienna, ale uzyskać można krótki czas dostępu do danych, co korzystnie wpływa na wydajność całego urządzenia.
Na dysku CD ROM nie da się zapisać danych, tak jak to można zrobić z dyskietkami. Istnieją jednak dyski CD specjalnego typu tzw. CD-R, na których możliwe jest dokonanie jednokrotnego zapisu. Potrzebna jest do tego specjalna nagrywarka CD ROM-ów. Nagrywarka CD jest wyposażona w laser o znacznie większej mocy niż normalny napęd CD ROM.

Z dysku CD audio dane przesyłane są z przeciętną prędkością 150 KB na sekundę. Jeżeli chcielibyśmy skopiować plik o wielkości 600 KB przy użyciu napędu pojedynczej prędkości, potrzebowalibyśmy do tego czterech sekund. W tym czasie dysk twardy mógłby przeprowadzić dziesięć takich operacji. Aby więc umożliwić szybsze przesyłanie danych umieszczonych na CD ROM-ach, używa się napędów z większą prędkością obrotową w porównaniu z odtwarzaczami płyt kompaktowych. Napędy CD ROM o podwójnej prędkości umożliwiają przesyłanie około 300 KB w ciągu jednej sekundy, natomiast napędy o poczwórnej prędkości nawet 600 KB. Nowością jest napęd zapisujący płyty CD-R z szybkością 32x. Oznacza to możliwość nagrywania płyty o pojemności 650 MB w czasie około trzech minut. Z dyskiem CD ROM należy się obsługiwać tak samo delikatnie, jak z płytami kompaktowymi. Zabrudzonych dysków nie jest w stanie odczytać komputer, co może prowadzić do zawieszania się programów. Jeśli na dyskach znajdują się zbyt głębokie rysy, znajdujące się na nich dane będą stracone bezpowrotnie. Największą zaletą płyt CD ROM jest ich pojemność wynosząca 650 megabajtów. Dlatego najbardziej złożone programy oferowane są właśnie na CD ROM-ach, z których mogą być uruchamiane lub instalowane tak samo jak z dyskietek. Po zainstalowaniu programu jest on jednak najczęściej uruchamiany z twardego dysku. Wówczas nie jest już potrzebny dysk CD ROM, który spokojnie możemy wyjąć z napędu. Na nieco innej zasadzie działają programy multimedialne, również sprzedawane na CD ROM-ach. Zawierają wiele obrazków, sekwencji wideo i nagrań dźwiękowych. W przypadku programów multimedialnych na dysku twardym jest instalowany jedynie program sterujący, który korzysta z informacji znajdujących się na płycie. Dlatego w trakcie działania programów multimedialnych CD ROM musi się znajdować w napędzie.